معنی طوق باز در لغت نامه دهخدا

ظاهر آنست که از عالم شمشیرباز باشد، یعنی بازی کننده بطوق. خواجه نظامی راست:، سر زلف معشوق را طوق ساز، درافکن به این گردن طوق باز.، گردنی که بقید عشق خو کرده است و به طوق بازی عمر صرف نموده. (آنندراج)

معنی طوق باز در فرهنگ لغت هوشیار

آن چه که با طوق (گردن بند) بازی کند: گردن طوق باز

معنی طوق باز - جستجوی لغت در جدول جو

طوق باز

لغت نامه دهخدا

طوق باز

فرهنگ لغت هوشیار

طاق باز

به پشت خوابیده
طاق باز افتادن: بر پشت خوابیدن، برپشت روی زمین دراز کشیدن، طاق باز خوابیدن
طاق باز خفتن: بر پشت خوابیدن، برپشت روی زمین دراز کشیدن، طاق باز خوابیدن
طاق باز خوابیدن: بر پشت خوابیدن، برپشت روی زمین دراز کشیدن

فرهنگ فارسی عمید

هوس باز

کسی که هر دم هوسی بکند

فرهنگ فارسی عمید

طوق دار

دارای طوق، دارای گردن بند، پرنده ای که خطی سیاه یا سفید مانند گردن بند بر گردن دارد، از قبیل قمری و کبوتر

فرهنگ فارسی عمید

طاس باز

بازی کننده با طاس، آنکه با طاس قمار می کند، کنایه از حقه باز، شعبده باز

فرهنگ فارسی عمید

عشق باز

عاشق، عاشق پیشه، کسی که عشق بازی می کند، آنکه کارش عشق ورزی است، برای مثال تو که در بند خویشتن باشی / عشق بازی دروغ زن باشی (سعدی - ۱۳۴)

فرهنگ فارسی عمید

طوق بهار

(طَ / طُو قِ بَ)

قوس قزح بود. (فرهنگ اوبهی). آزفنداک. آفنداک. تیراژه. کمر رستم. کمردون. کمان رستم. نوشه. سریر. (حاشیۀ فرهنگ اسدی نخجوانی). رخش. انطلیسون. نوشه. رنگین کمان. (لغت مصوب فرهنگستان)

لغت نامه دهخدا

طوق سبز

(طَ / طُو قِسَ)

کنایه از خط نودمیده

لغت نامه دهخدا

طوق ماه

(طَ / طُو قِ)

هاله و خرمن ماه است و آن دائره ای باشد که در برخی از شبها از بخار بر دور ماه بهم میرسد. (برهان) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

طاقباز

ستان، طاقواز،
- طاقباز خوابیدن یا طاقواز افتادن یا طاقواز خفتن، در تداول عامه ستان خفتن، بر قفا خفتن، بر پشت خوابیدن، استلقاء، چارطاق خوابیدن در تداول عامه،
- طاقباز کردن یاگذاشتن در، آن را بالتمام باز گذاشتن

لغت نامه دهخدا

طرم باز

(هَِ تَ / تِ رَ / رُو)

آنکه طرم بازد. رجوع به طرم شود

لغت نامه دهخدا

چوب باز

که چوب بازد، که با چوب بازی کند،
جوزق، معرب گوزه، غلاف پنبه که هنوز پنبه از آن برنیاورده باشند و بفارسی گوزغه گویند، (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

هوس باز

(یِ نَ)

آنکه در پی هوس رود. هواپرست. (آنندراج). که هوس باختن خواهد: هرزه گردی بی نماز، هواپرست هوس باز. (گلستان). ضغرس، مرد آزمند هوس باز. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

گوی باز

که گوی بازد، که با گوی بازی کند، شخصی که چوگان و گوی بازی کند، (از برهان قاطع)، بازیگری را گویند که چند عدد گوی الوان در دست گرفته یک یک را بر هوا اندازد و بگیرد، (برهان قاطع) (آنندراج) (ناظم الاطباء)،
نام روز نوزدهم از ماههای فلکی، (برهان قاطع) (فرهنگ نظام)

لغت نامه دهخدا

طاقباز

به پشت خوابیده

فرهنگ لغت هوشیار

هوس باز

آنچه که تولید هوی و هوس کند: روی کلمه کنایه آمیز (شوهرم) بالبخندی طنز آلود هوسباز و پر معنی تکیه کرد، آنکه پر از هوی وهوس است، شهوت پرست

فرهنگ لغت هوشیار

گوی باز

شخصی که چوگان و گوی بازی کند

فرهنگ لغت هوشیار

عشق باز

دلباخته، کبوتر باز

فرهنگ لغت هوشیار

طوق بهار

قوس و قزح بود

فرهنگ لغت هوشیار

طوق دار

چنبره دار پرگر دار، گرفتار بندی درفشدار

فرهنگ لغت هوشیار

طوق ماه

خرمن ماه شایورد شاد ورد

فرهنگ لغت هوشیار

گو باز

آنکه پیاده یا سواره با گاو (ورزاو) مبارزه کند و او را ببازی گیرد، کولی قره چی غریب اشمار. آنکه با گوی و چوگان بازی کند، بازیگری که چند عدد گوی رنگارنگ در دست گیرد و آنها را یک یک بر هوا اندازد و گیرد، روز نوزدهم از ماههای ملکی

فرهنگ لغت هوشیار